Als het niet in première gaat op Netflix, zal Charlie Kaufman's nieuwe film "I'm Thinking of Ending Things" dezelfde zijn als Christopher Nolan's onlangs uitgebrachte "Tenet heeft een dubbele aantrekkingskracht. Dit is niet alleen omdat de zieke en berouwvolle van Kaufmans roman "Antkind", de hoofdpersoon van de filmcriticus tevreden is. Vervormingen in het brein van Nolans films en Kaufmans eigen werk. Net als Tenet zit Kaufmans nieuwste werk vol veranderingen in de tijd, de hoofdpijn van metafysische verwaandheid en formele zelfreferententialiteit, die ons leidt hoe we ernaar moeten kijken terwijl we kijken. In tegenstelling tot Tenet is het een surrealistische, rustige tweehandige assistent die ons probeert te schokken zonder ons trommelvlies te storen.
De film met Jessie Buckley en Jesse Plemons is zeker niet geheel toevallig. De film draait om een ​​stel wiens relatief nieuwe relatie op het punt staat in te storten omdat Barkley's Lucy ontslag nam en ermee instemde om de ouders van Plemons Jake te bezoeken. Lucy - mag eigenlijk niet Lucy heten - is iemand die twijfels heeft over de relatie. Ze is een kunstenaar - misschien een natuurkundige of een dichter - en haar hoofd (die we altijd hebben afgewezen) ingewijde opmerkingen zijn onfeilbaar en kunnen de wrede onzekerheden van de aardige maar saaie Jack zelf weerspiegelen. Toen het weer slechter werd, kwamen ze dichterbij en dichter bij zijn ouderlijk huis.
Hoewel de films van Kaufman altijd een zwak hebben voor de verontrustende horror die er bestaat, denk ik bij aankomst op de griezelige boerderij van Jack's ouders aan "The Ending Thing", die dit met een of meer verbetert. Twee. Papa en mama zijn een beetje gek (ze worden gespeeld door Tony Colette en David Tris, beiden zijn krankzinnig), in combinatie met het plotselinge verstrijken van de tijd en grillige herhaling, veranderden ze herhaaldelijk Lucy en Jack. Zijn liefdesaffaire vernietigde al snel Lucy's vermogen om onderscheid maken tussen waar en onwaar.
Hoe gaat dit? In het begin voelde het alsof we "Twilight Zone" of "The Shining" binnengingen, toen de Chinese en westerse versie van "Marienbad's Last Year" van Alain Resnais, en Lucy - of de dame Lucy die we kennen - ontdekte dat hij plotseling een gesprek begon met Jack's bejaarden en zieken van de ouders. De uitvoering van Buckley en Plemons heeft subtiele veranderingen ondergaan, waardoor we uiterst onevenwichtig zijn, hoewel de film lijkt te proberen na te denken over het toegeven aan de complexe psychologische overlap tussen man en vrouw, en hoe interpersoonlijke relaties diepgaand veranderen wie we zijn (of we denken dat we zijn Wie is het?) Het ontwikkelt zich in een meer desolate en duistere richting. Hoewel het gebaseerd is op een roman van de Canadese schrijver Iain Reid uit 2016, is het puur Kaufmans werk. Sluwheid, sluwheid viel in de droefheid en waanzin van solipsisme.
Disney's controversiële beslissing om de onrustige bioscopen te omzeilen en de live-action remake van Mulan op Disney+ (die bovenop de maandelijkse abonnementskosten voor de streamingdienst in rekening wordt gebracht) te hypen, aangezien dit echt saai is. Volledig commerciële betekenis. Als we het nummer en de stem van Eddie Murphy (Eddie Murphy) verlaten, met een resolute stijl, krijgen we een behoorlijk humoristische, clichématige vrouwelijke film met licentie die de algemene plot en beat van het origineel volgt, maar probeert te passeren. Making Mulan's film transformeert zichzelf in een 'Star Wars'-gevechtskracht verandert, hangt af van het soort kracht. Liu Yifei speelde een goede rol in het getalenteerde meisje. Ze deed zich voor als een jongen en speelde namens haar de rol van de gehandicapte vader in het leger van de keizer. Maar deze geweldige Gong Li werd verspild door een heks. Ze hoopte haar te dwingen zich bij het huwelijk aan te sluiten en het omver te werpen. Het patriarchaat onderdrukte de machtsstructuur van de twee. Stilistisch leende de Nieuw-Zeelandse regisseur Niki Caro (walvisrijder) vrijelijk van Wu Xia's films, die korte tijd internationale beroemdheden trokken na het succes van "Crouching Tiger, Hidden Dragon" (Hucdenden Dragon) Zijn ogen (visueel en als eerbetoon aan "Hero" , "The House of Flying Daggers") en "The Curse of the Golden Flower", maar de acties zijn niet zo algemeen als gedacht: veel blikken in de camera, maar ik begrijp niet hoe ik ze moet gebruiken om de verhaal.
Niet te verwarren met de muzikale bewerking van de deurstopper aangepast voor de roman van Victor Hugo in 1862, het voor een Oscar genomineerde Franse misdaaddrama Les Misérables wordt vervangen door Hugo's sociaal bewuste proza. De geest kwam om de manier waarop Hugo's sociale structuur hen veroordeelde te veroordelen. Het werd gevangen genomen en overgebracht naar Montfermeil aan de rand van Parijs, kort na de overwinning van Frankrijk in 2018 op het WK. Daarbij gebruikte Ladj Ly, de eerste plotregisseur, deze ironische satirische fabels om politiegeweld te bestuderen en verergerde hij de benarde situatie van jonge immigranten die door de geschiedenis heen in het criminele systeem zijn opgesloten. De politie is onze eerste toegangspoort tot deze wereld, en de film zal worden gericht op Ruiz (Damien Bonnard) in de vorm van een trainingsdag voor de Parijse straatcriminaliteitsafdeling Nieuwe transfer. Als de film echter oorspronkelijk werd uitgebracht als een strikte politieprocedure, zou Ly zijn horizon gaan verbreden door een lokale man met een drone per ongeluk de escalerende situatie tussen de politie en een groep tieners te laten vastleggen. Op de beelden is het laatste kind ontvoerd. Schiet met een niet-dodelijk Flash-Ball-pistool. Nadat er spanningen en chaos uitbraken, waren er borrelende elementen in Franse stadsdrama's als Lahain en De Pan, maar ook in "Lord of the Flies", "Lonely Home", "Teenage Boy" De fanatieke klassiekers "Over the Edge" en “Zelfs The Lion King, zoals de gewelddadige verkoopcampagnes van kinderen zorgvuldig gepland, hebben ook de cyclische destructieve aard van dit systeem blootgelegd. In dit systeem verkopen volwassenen die hen hadden moeten beschermen herhaaldelijk hun eigen toekomst. ■
"I'm Thinking About Ending" is beschikbaar op Netflix, "Mulan" is beschikbaar op Disney+ en Les Misérables is in sommige theaters te zien
Bedankt voor het lezen van dit verhaal op onze website. Terwijl ik uw aandacht vestig, stel ik u ook belangrijke eisen.
Grote evenementen in 2020 hebben een grote impact gehad op veel van onze adverteerders en hebben ons daarom ook inkomsten opgeleverd. Nu, meer dan ooit, vertrouwen we op uw digitale abonnement om ons nieuws te ondersteunen.
Ga naar https://www.scotsman.com/subscriptions om u te abonneren op scotsman.com en onbeperkt toegang te krijgen tot Schots nieuws en informatie online en in onze app